Ανοιγοκλείνεις το ψυγείο και τα ντουλάπια της κουζίνας όταν στεναχωριέσαι;

Έχεις πιάσει τον εαυτό σου να ξεσπάει στο φαγητό χωρίς να πεινάει μόνο και μόνο επειδή βαριέσαι; Από πλήξη;

Έχεις παρατηρήσει πιεστικές μέρες μεγάλου άγχους και στρες να καταναλώνεις περισσότερο πυκνά θερμιδικά φαγητά (γλυκά, κέικ, σοκολάτες, γαριδάκια, πατατάκια) και αμέσως μετά να νιώθεις ενοχές και τύψεις που τα έφαγες;

Αυτά τα ξεσπάσματα οφείλονται ξεκάθαρα σε συναισθηματική πείνα και όχι πραγματική πείνα!

Πάμε όμως να διαχωρίσουμε τους όρους πραγματική πείνα και συναισθηματική πείνα.

Πραγματική πείνα: είναι η ανάγκη για κατανάλωση τροφής η οποία προκύπτει φυσικά 3-4 ώρες μετά από το τελευταίο γεύμα και συνοδεύεται συνήθως από ένα αίσθημα πόνου στο στομάχι και κάποιες εκκρίσεις γαστρικών υγρών.

Όρεξη: είναι η επιθυμία για κατανάλωση συγκεκριμένης τροφής. Θυμηθείτε πόσες φορές έχετε πει: «Μου κάνει όρεξη να φάω ένα παγωτάκι»!

Συναισθηματική πείνα: είναι η κατανάλωση ποσότητας τροφής, χωρίς να πεινάμε πραγματικά, η οποία προκύπτει όταν κατακλυζόμαστε από ένα άσχημο συναίσθημα (π.χ. φόβος, λύπη, άγχος, στρες, πλήξη). Ασυνείδητα νομίζουμε ότι τρώγοντας θα καλύψουμε το άσχημο αυτό συναίσθημα ή και θα το εξαφανίσουμε. Αντίθετα καταλήγουμε να νιώθουμε ενοχικά μετά από ένα συναισθηματικό υπερφαγικό επεισόδιο και όλο αυτό γίνεται ένας φαύλος κύκλος.

Πάμε τώρα να δούμε τα είδη της συναισθηματικής πείνας :

Πείνα της αποζημίωσης:

Τρόπος σκέψης: Ασυνείδητα λέμε στον εαυτό μας: «Είχα μία δύσκολη μέρα, μου αξίζει να φάω ότι βρω μπροστά μου»!

Πείνα της ευχαρίστησης:

Τρώω γιατί νιώθω ότι μέσα από το φαγητό θα πάρω χαρά. Τελικά η χαρά είναι περιστασιακή και μετά νιώθω τύψεις που έφαγα… Άρα καμία χαρά στην ουσία δεν πήρα…

Πείνα της πλήξης:

Βαριέμαι, ας φάω να σκοτώσω την πλήξη μου! Ανοίγω, κλείνω ψυγεία, τρώω, συνεχίζω να βαριέμαι, ξανά τρώω κ.ο.κ.

Πείνα του άγχους:

Πιέζομαι… νιώθω ότι αν φάω θα χαλαρώσω. Τρώω ότι βρω , συνήθως junk και τρόφιμα με άδειες θερμίδες (δηλ χωρίς θρεπτική αξία) και μετά αγχώνομαι πάλι γιατί έφαγα άσχημα. Συμπέρασμα: καμία χαλάρωση δεν ήρθε πραγματικά, το άγχος γίνεται ακόμα πιο πολύπλευρο.

Πείνα κοινωνική:

Δεν πεινάω, έχω όμως προγραμματίσει 9 η ώρα το βράδυ να πάμε σε μεξικάνικο εστιατόριο με την παρέα μου. Τρώω για να συμμετέχω, για να αποτελέσω μέρος μιας ομάδας, για να μην χαλάσω την παρέα. Τρώω ποπ κορν στο σινεμά , χωρίς να πεινάω, επειδή συνηθίζεται να τρως ποπ κορν με βούτυρο και αλάτι στο σινεμά και επειδή το κάνουν όλοι! Εντάξει μου αρέσει το ποπ κορν, αλλά πεινούσα εκείνη την συγκεκριμένη ώρα της ταινίας;

Εορταστική πείνα:

Τρώω σε μεγάλες γιορτές, Χριστούγεννα, Πάσχα, επειδή από την παράδοση συνηθίζεται αυτές τις ημέρες να υπάρχει αφθονία φαγητών και γλυκών στα σπίτια μας και γενικά η φιλοσοφία μας είναι : « Στις γιορτές θα φάμε»!

Πείνα στοματική:

Να τσιμπολογήσω! Να βάλω όλο και κάτι στο στόμα μου! Από κακιά συνήθεια!

Πείνα προληπτική:

Να φάω τώρα για να μην πεινάσω αργότερα!

Πείνα της αναμονής:

Καθώς περιμένω με αγωνία μία απάντηση, ένα αποτέλεσμα ή μία συνάντηση, η προσμονή μοιάζει μεγάλη και τρώω για να “γεμίσω” τον χρόνο μου.

Πώς να αντιμετωπίσεις την συναισθηματική πείνα;

Δώσε χρόνο στον εαυτό σου και κάνε του ερωτήσεις.

Πριν αρχίσεις να κάνεις το συναισθηματικό υπερφαγικό επεισόδιο ή ακόμα και κατά την διάρκεια του επεισοδίου ρώτα τον εαυτό σου :

«Τώρα γιατί τρώω»; « Ποια ανάγκη μου, ποιο συναίσθημα πάω να καλύψω»;

Το πιθανότερο αμέσως θα δωθεί η απάντηση στον εαυτό σου και αμέσως θα σταματήσεις.

Μόλις βρεις το συναίσθημα που σε κατακλύζει , τότε αμέσως πάρε κόλλα και χαρτί ή στην ηλεκτρονική σου ατζέντα γράψε το συναίσθημα . Από κάτω γράψε γιατί.

Από κάτω γράψε και πρότεινε στον εαυτό σου πιθανούς τρόπους επίλυσης του άσχημου αυτού συναισθήματος.

Πχ.

Εντοπισμός συναισθήματος : άγχος

Ερώτηση στον εαυτό μου: Γιατί αγχώνομαι;

Απάντηση στον εαυτό μου: Να προλάβω τις δουλειές μου να γίνουν όλες σε συγκεκριμένο χρόνο.

Σκέφτομαι και γράφω προτεινόμενες λύσεις:

  • Θέτω ένα χρονοδιάγραμμα με τις δουλειές μου.
  • Θέτω προτεραιότητες.
  • Ξεκινώ από την σημαντικότερη μέχρι την λιγότερο σημαντική.
  • Αν κάτι δεν μπορώ να το κάνω μόνος μου ζητώ βοήθεια.
  • Αν κάτι απαιτεί περισσότερο χρόνο το βάζω μία ώρα της ημέρας που είμαι πιο άνετα.
  • Αν κάτι μπορεί να γίνει ηλεκτρονικά για να κερδίσω χρόνο το κάνω ηλεκτρονικά.
  • Παράλληλα παίρνω βαθιές εισπνοές, ακούω μουσική που μου φτιάχνει την διάθεση.
  • Το φαγητό δεν είναι λύση!
  • Όλα τα παραπάνω είναι λύση στο άγχος μου!

Πιστεύουμε το άρθρο μας για την συναισθηματική πείνα να βοήθησε!

Απλά πριν ξεσπάσεις στο φαγητό σκέψου:

«Τώρα γιατί τρώω»; « Ποια ανάγκη μου, ποιο συναίσθημα πάω να καλύψω»;